ἅζετο γὰρ μὴ νυκτὶ ϑοῇ ἀποϑὐμια ἔρδοι

ἅζω (ἅγος, ἄγαμαι, s. Buttmann Lexil. I, 236), verehren, act. nur Soph. O. C. 133 ch. – Sonst nur med., praes. u. impf., Ehrfurcht haben, Ἀπόλλωνα Il. 1, 21, ϑεόν 5, 434, μητέρα Od. 17, 401, ξείνους 9, 478, ἅζετο γὰρ μὴ νυκτὶ ϑοῇ ἀποϑὐμια ἔρδοι Il. 14, 261; auch absol., ἁζόμενοι, aus frommer Scheu, Od. 9, 200; mit dem inf. Il. 6, 267, wie Eur. Alc. 336 u. sonst; ἀμφὶ σοί, τί ἐξανύσεις Soph. O. R. 155.